Vivimos tempos de experimentación e innovación na gastronomía e na coctelería. Agora que comeza a amainar o furor polo gin tonic, a hora do vermú parece que vivirá a súa reivindicación, e non é para menos. A hora do vermú significa un tempo de relax coa familia e os amigos, uns instantes nos que compartir o mellor da semana.
O vermú atravesou unha tempada na que quedou no cornecho entre as moitas e exóticas propostas que chegaban á coctelería pero desde fai algún tempo volve para reivindicarse como momento de encontro e campo de experimentación culinaria e o maridaxe. O vello viño aromático, ao que os antigos gregos atribuían propiedades antisépticas, coñece unha época de expansión, con propostas que nacen fóra dos circuítos multinacionais; vermús feitos desde Galicia, con materia prima galega e con vontade internacional, como o vermú St. Petroni, feito a base de albariño sobre leas, que demostrou ser unha excelente opción para a creatividade culinaria da man dos mestres cociñeiros do Asador O'Pazo.
A pasada fin de semana e como parte dos eventos de Saborea Padrón, os cociñeiros do Asador O'Pazo, Óscar Vidal, Juan Ramón Vidal e Diego Mariño xunto a Diego Mosquera, vicepresidente da Asociación de Barmans de Galicia, e o seu equipo demostraron a versatilidade do vermú galego St. Petroni.
O viño macerado serviu de base para cócteles; exploráronse os maridaxes que mellor acompañan ao seu sabor fresco, aromático e lixeiro e, para rematar, o vermú vermello St. Petroni serviu como aderezo único para unha proposta culinaria que renovou, desde a base dos ingredientes tradicionais, algunhas das viandas típicas de Galicia.
O menú deseñado polos cociñeiros do Asador Ou'Pazo buscou sorprender á vista e ao gusto cunha reformulación dos acompañantes. O primeiro prato que se preparou no taller de cociña foi unha vieira lañada sobre terra de oliva kalamata e caviar de vermú St Petroni. A aposta por introducir un leito de oliva como guarnición fixo máis saboroso o prato no padal. Ademais, a sorpresa do caviar feito a base do vermú St. Petroni converteu ao prato nunha delicia para os sentidos.
O segundo prato tamén tivo como base a un produto do mar: bacallau a baixa temperatura sobre clorofila de Pemento de Padrón e pil pil de allada galega. O seguinte prato foi unha anguía á brasa e afumada con teriyaki de vermú St.Petroni. Os peixes de río son un produto típico das Terras de Iria e a súa maridaxe co vemú St.Petroni conseguiu evocar algúns xestos da cociña xaponesa utilizando produtos locais.
Para rematar, elaborouse unha costela de porco con salsa de churrasco de St.Petroni. Se as salsas de churrasco acumulan sabores entre salgados e amargos, o punto lixeiramente doce que aporta o vermú St.Petroni á salsa casa coa costela salada e aumenta o rango de sabores dun prato que se caracteriza polo seu sinxeleza.
A sobremesa foi a última plataforma para lanzar sorpresas: gominolas feitas a base de St.Petroni.